Μεγάλη Παρασκευή σήμερα, ημέρα απόλυτου πένθους για όλη τη Χριστιανοσύνη.

Η Εκκλησία και πιστοί βιώνουν την κορύφωση του Θείου Δράματος, με τον θάνατο, την ταφή και τον θρίαμβο της Ανάστασης του Ιησου. Το πρωί τελείται η λειτουργία των Μεγάλων Ωρών με την αποκαθήλωση του Χριστού από τον Σταυρό.

Σύμφωνα με τις ευαγγελικές περικοπές, ο Ιησούς σταυρώθηκε στις 9 το πρωί. Το μαρτύριό του κράτησε 6 ώρες, ώσπου, στις 3 το μεσημέρι, παρέδωσε το πνεύμα λέγοντας «τετέλεσται».

Κατά την δύση του ηλίου, ο Ιωσήφ από Αριμαθείας και ο Νικόδημος -και οι δύο κρυφοί μαθητές του Ιησού- αποκαθηλώνουν το Σώμα, το αρωματίζουν, το τυλίγουν σε καθαρό σεντόνι, το θάβουν σε καινούργιο τάφο και τον σφραγίζουν με μεγάλο λίθο.

Τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί διαβάζονται οι Ώρες στη θέση της Θείας Λειτουργίας και νωρίς το μεσημέρι γίνεται η Αποκαθήλωση.

Στο τέλος του Ευαγγελίου, ο ιερέας αφαιρεί τα καρφιά απ’ τον Εσταυρωμένο, κατεβάζει το Σώμα, το τυλίγει σε λευκό σεντόνι, το ραντίζει με «μύρα»,το εναποθέτει στον Επιτάφιο και ευλογεί τον λαό.

Αμέσως μετά, λιτανεύει τον «αέρα» του Επιταφίου σε όλον το ναό και τοποθετεί πάνω το ξύλινο κουβούκλιο.

Πιστοί προσκυνούν τον επιτάφιο, περνώντας κάτω από το κουβούκλιο γονατιστοί, τρεις φορές σταυρωτά «για ευλογία».

Το βράδυ βγαίνει στο κέντρο των ναών ο επιτάφιος και διαβάζονται τα Εγκώμια, ενώ ακολουθεί η περιφορά.

Η λέξη επιτάφιος, αρχαία ελληνική σημαίνει επί του τάφου, επιτάφιος λόγος (π.χ. επιτάφιος του Περικλέους) ή επίγραμμα. Κατά τους χριστιανικούς χρόνους σημαίνει αναπαράσταση του σώματος του Ιησού Χριστού μετά την Αποκαθήλωση από τον Σταυρό σε στάση προετοιμασίας για την ταφή, εκτός από κεντητή, και ζωγραφισμένη πάνω σε ύφασμα.

Λουλούδια, κεριά, αβγά ως φυλαχτά και αποτρεπτικά του κακού
Τα λουλούδια από τον επιτάφιο και ιδιαίτερα αυτά που ακουμπούν στο σώμα του Χριστού τα κρατούν για φυλαχτό ή στο εικονοστάσι. Τα κεριά του επιταφίου καθώς και αυτά που καίνε στο σταυρό τα μοιράζονταν μεταξύ τους οι οικογένειες, πληρώνοντας ένα ποσόν στην εκκλησία και τα κρατούσαν στο εικονοστάσι. Όταν έβρεχε ή άστραφτε ή έριχνε χαλάζι άναβαν το κερί, σταύρωναν τα σύννεφα και πίστευαν ότι σταματούσε. Κυρίως όμως το κερί το έπαιρναν μαζί τους οι ναυτικοί στο ταξίδι για να χρησιμοποιήσουν σε περιπτώσεις επικίνδυνης θαλασσοταραχής ή ανεμοστροβίλων (τρούμπας).

Σε πολλές περιοχές έφερναν στην εκκλησία την Μεγάλη Πέμπτη ή Παρασκευή ψωμί, αλάτι, αβγά, και νερό σε φιάλη για να ανανεωθούν. Τα περνούσαν όλα κάτω από τον Επιτάφιο ή τα έβαζαν κάτω από την Αγία Τράπεζα και τα έπαιρναν μετά την Ανάσταση.

Όπως επεσήμανε η κ. Καμηλάκη, Επιτάφιος, εκτός από το κεντημένη σε ύφασμα αποκαθήλωση, λέγεται, κατά συνεκδοχήν, και το ξυλόγλυπτο κουβούκλιο (θόλος), το οποίο στεγάζει το τραπέζι πάνω στο οποίο τοποθετείται ο κεντημένος Επιτάφιος. Το κουβούκλιο αναπαριστά τον Τάφο του Χριστού.

Από το απόγευμα της Μ. Πέμπτης διακοσμείται με εποχιακά λουλούδια. Τον Επιτάφιο ραίνουν με πέταλα λουλουδιών και αρώματα. Οι καμπάνες των ναών κτυπούν πένθιμα και στις ορθόδοξες χώρες οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες.

Οι πιστοί συνηθίζεται να προσκυνούν τον Επιτάφιο όλο το απόγευμα της Μ. Παρασκευής μέχρι την τέλεση του όρθρου του Μ. Σαββάτου. Πολλοί περνούν και κάτω από το κουβούκλιο του Επιταφίου. Ο Επιτάφιος περιφέρεται σε κεντρικά σημεία της ενορίας. Η πομπή σταματά σε διάφορα σημεία και αναπέμπεται δέηση. Όπου υπάρχουν περισσότερες από μία ενορίες οι πομπές των επιταφίων συναντώνται και συναγωνίζονται στον στολισμό. Όσοι πιστοί μένουν στα σπίτια τους βγαίνουν έξω με αναμμένα κεριά, όταν περνάει ο Επιτάφιος. Κατά τη διάρκεια της περιφοράς ψάλλονται “Εγκώμια”.