Υπάρχει κάποια μαγική λύση στην αύξηση του υπερπλεόνασματος του 2017 που έκλεισε στο 3,5% του ΑΕΠ έναντι στόχου 1,75%; H απάντηση είναι ότι στηρίχθηκε μεταξύ άλλων και στην αύξηση των έμμεσων φόρων οι οποίοι είναι υπερβολικά υψηλοί στην Ελλάδα σε σχέση με άλλα κράτη. Όμως είναι σαφές ότι οι έμμεσοι φόροι πλήττουν την ιδιωτική κατανάλωση και επιβραδύνουν έτσι την ανάπτυξη με τα αποτελέσματα να φαίνονται όχι μόνο το 2017 (αύξηση ΑΕΠ 1,4% από 1,6% στόχου στον Προϋπολογισμό που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο) αλλά και φέτος (η πρόβλεψη για αύξηση του ΑΕΠ τοποθετείται πλέον στο 2,3% από 2,5% που αναμενόταν προηγουμένως).

Τα παραπάνω στοιχεία προκύπτουν από την περιοδική έκθεση του Υπουργείου Οικονομίας, τις εκτιμήσεις του ΥΠΟΙΚ, αλλά και από τον ΟΟΣΑ. Δίνουν μία ακόμη διάσταση του πλήγματος που δέχεται η ελληνική οικονομία η οποία μαστίζεται από υπερφορολόγηση, τεράστια απώλεια ΑΕΠ και εξαιρετικά αδύναμο κοινωνικό κράτος.

Το καίριο πλήγμα των έμμεσων φόρων
«Το αναπτυξιακό αποτέλεσμα του 2017 υστερεί έναντι του στόχου εξαιτίας της αδυναμίας αύξησης της ιδιωτικής κατανάλωσης (κατά 0,1% έναντι στόχου 0,9%) σε συνθήκες δημοσιονομικής προσαρμογής και του μεγαλύτερου (του στόχου) πρωτογενούς πλεονάσματος, το οποίο όμως κρίνεται απαραίτητο για την ενίσχυση της αξιοπιστίας, την αναδιάρθρωση του χρέους με ευνοϊκότερους όρους και την άσκηση αναδιανεμητικής πολιτικής» αναφέρει το υπουργείο Οικονομίας στο δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων.

Επισημαίνει μάλιστα ότι «η αύξηση κυρίως της έμμεσης φορολογίας και η συνακόλουθη πίεση επί του διαθέσιμου εισοδήματος απλώς ισοσκελίστηκε από την αύξηση της απασχόλησης και των πραγματικών αμοιβών εξαρτημένης εργασίας διατηρώντας ουσιαστικά στάσιμη την ιδιωτική καταναλωτική δαπάνη».

Εκτιμά ότι η κατάσταση «αναμένεται να μεταστραφεί θετικά το 2018 όσο η ανεργία μειώνεται, ο μέσος μισθός ανακάμπτει και ολοκληρώνεται ομαλά το Πρόγραμμα ενισχύοντας την καταναλωτική εμπιστοσύνη».