Βάση σοβαρού προβληματισμού αποτελεί ο λόγος για τον οποίο οργανώθηκε στην Πάτρα μία φιέστα προβολής και προπαγάνδας που έλαβε τον βαρύγδουπο τίτλο «συνέδριο».

Ποιος ο λόγος για τον οποίο απουσίαζαν πραγματικοί σύνεδροι, καθώς ο κορμός των ακροατών αποτελείτο από προπαγανδιστές κυβερνητικών θέσεων και κάποιων που μάλλον οδηγήθηκαν στους χώρους για να γεμίσουν τις αίθουσες ή για να αποκτήσουν «στοχευμένη» πρόσβαση σε κυβερνητικούς παράγοντες; Πρόσβαση που ίσως δεν θα είχαν σε άλλη περίπτωση. Ποιος ο λόγος της ανάληψης συντονιστικού ρόλου - των κυβερνητικών στην ουσία παρουσιάσεων - από περιφερειακούς θεσμικούς παράγοντες; Ποια η σημειολογία μίας τέτοιας παρουσίας; Ήταν αναγκαία ή επιβεβλημένη; Ποιος ο λόγος για τον οποίο δόθηκε τόση δημοσιότητα τοπικά – εκτός του λόγου της παρουσίας του Πρωθυπουργού- ενώ στην ουσία κάθε παρουσίαση αποτελούσε συντεταγμένο μονόλογο ή απλά παράθεση επαναλαμβανόμενων εξαγγελιών;

Κατά μία άποψη ίσως θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που μας τίμησε ο Πρωθυπουργός. Άλλωστε, κάθε θεσμική επίσκεψη αυτής της μορφής έχει και πρέπει να έχει την σημειολογία της για κάθε περιοχή. Γιατί όμως χρειαζόταν να δοθεί ένα συνεδριακό πρόσχημα για να μας επισκεφθούν οι υπόλοιποι υπουργοί που άλλωστε έχουν την υποχρέωση αυτή; Ειδικά για μία από της φτωχότερες περιφέρειες της Ευρώπης; Προφανώς δεν υπάρχει ανάγκη να αναφερθώ στην σειρά των εξαγγελιών καθώς για να υπάρχουν απτά αποτελέσματα που να επηρεάζουν την καθημερινότητα του πολίτη, την αναπτυξιακή δυναμική της περιοχής μου, την μείωση της ανεργίας καθώς και την αναβάθμιση της λειτουργίας των ΑΕΙ θα περάσουν χρόνια. Ορισμένες δε από αυτές αποτελούν σχεδιασμό προηγούμενων κυβερνήσεων.

Ποιος ο λόγος που μετά από τρία χρόνια στην εξουσία επέλεξε η Κυβέρνηση να επισκεφθεί την δεδομένη χρονική στιγμή την φτωχή μας γειτονιά; Το επιχείρημα βέβαια της μέχρι σήμερα «μάχης» με τα μνημόνια μόνον μειδίαμα προκαλεί. Δεν γνωρίζουν οι ειδικοί – οι υπουργοί μπορεί όχι - πως ανεξαρτήτως κρίσης υπάρχει σχεδιασμός και προγράμματα για την στήριξη των φθινουσών (έτσι ονομάζονται οι φτωχές περιοχές) με συγκεκριμένη αναπτυξιακή στόχευση; Όχι με ελεημοσύνες και μηνιαία προγράμματα. Ούτε με άλλες συνεδριακές προσεγγίσεις για κοινωνικές επιχειρήσεις όταν ελάχιστα φαίνεται να γνωρίζουν στην Κυβέρνηση για το τι είναι, τι πρεσβεύει και πως αναδεικνύεται η κοινωνική επιχειρηματικότητα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ειδικά τον Νότο. Όσοι συμμετείχαν στο συνέδριο φαίνεται να ξέχασαν τον άνθρωπο, τον πολίτη, τον άνεργο νέο και ως παραπέτασμα διαμόρφωσαν πεδίο … «Θεαμάτων» σε περίοδο «Καρναβαλική».

Η Αχαΐα όμως δεν είναι άρμα Καρναβάλου για να την περιφέρουν πολιτικά να δείχνει την φτώχια της για να εκμεταλλεύονται τα στελέχη της Κυβέρνησης και όσοι θεσμικοί φορείς εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή. Ανέμενα οι κύριοι «σύνεδροι» να επιλέξουν την δια ζώσης ανάγνωση των προβλημάτων της περιοχής. Ανέμενα να κάνουν επισκέψεις, να δουν, να μάθουν, να ενημερωθούν, να συνομιλήσουν και να προβληματισθούν με άμεση προσέγγιση στους ανθρώπους και τα προβλήματά τους. Αντ’ αυτής της πολιτικής (κοινωνικά επιβεβλημένης) διάβαζαν τους μονολόγους τους «προστατευμένοι» από την κακή γι αυτούς ίσως αύρα της κρίσης και της φτωχοποίησης.

Τελικά ίσως ο Δήμαρχος να μην είχε πολύ άδικο που δεν επιβράβευσε την φιέστα με την παρουσία του.