Στο όνομα της ανάπτυξης, η πολιτική απόφαση για δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων στοιχίζει ακριβά στην υγεία του πολίτη, καθώς στηρίζεται σε:
        αδικαιολόγητες επικίνδυνες περικοπές δημόσιας υγείας και συρρίκνωση υπηρεσιών προς τον πολίτη
        περικοπές και κουρέματα οφειλόμενων αμοιβών (clawback, rebate) προς τους ιατρούς,
        ελάχιστες προσλήψεις μόνιμου ιατρικού προσωπικού,
        αδιαφορία για την εφαρμογή συνταγματικών δικαιωμάτων και δικαστικών αποφάσεων υπέρ του ιατρικού κόσμου,
        στάση πληρωμών δεδουλευμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών,
        στραγγαλισμό του ιδιωτικού τομέα μέσω ΕΦΚΑ και υπερφορολόγησης,
        μηδαμινή προοπτική για τους νέους ιατρούς

Στο όνομα της μεταρρύθμισης της ΠΦΥ, μέσω των νέων συμβάσεων ομηρίας του ΕΟΠΥΥ για τους οικογενειακούς ιατρούς, η μόνη επένδυση είναι τα λουκέτα στα ατομικά ιατρεία ώστε να διασωθεί η τιμή των ΤΟΜΥ και να επιτευχθεί μεταφορά πόρων από τον ΕΟΠΥΥ στο κρατικό σύστημα. Το νέο μοντέλο αποτελεί φενάκη με στόχο τη μετάβαση σε ένα ανεπαρκέστερο και φτωχότερο σύστημα ΠΦΥ.

Από την άλλη πλευρά, τα νοσοκομεία βουλιάζουν από κόσμο, αδειάζουν από ειδικευόμενους ιατρούς, ασαφοποιείται το πλαίσιο πληρωμών των επικουρικών και των εφημεριών των νοσοκομειακών ιατρών, κορυφώνεται η εργασιακή εξάντληση και πολλαπλασιάζονται τα επεισόδια βίας κατά του υγειονομικού προσωπικού.

Ο Έλληνας ασθενής χάνει καθημερινά κεκτημένα δικαιώματά του, η συμμετοχή του στη φαρμακευτική του αγωγή αυξάνεται, η ελεύθερη επιλογή του ιατρού εξαϋλώνεται, η πρόσβαση μέσω ασφαλιστικής κάλυψης ανακόπτεται και η ταλαιπωρία του πολίτη γιγαντώνεται.

Δεδομένου ότι σε όλες τις αναφερόμενες αποφάσεις, αγνοήθηκαν με πεισματική εμμονή οι δικαιολογημένες αγωνίες και οι τεκμηριωμένες απόψεις του ιατρικού κόσμου, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών αποφάσισε την αποχή από κάθε ιδεοληπτικό αντιπαραγωγικό μονόλογο.