Πέθανε το Σάββατο 10 Μαρτίου 2018, από σπάνια ασθένεια που την τυραννούσε από πενταετίας η αγωνίστρια Κατίνα χήρα Ηλία Αντωνόπουλου, το γένος Κομματά.
Η αείμνηστη έφυγε σε ηλικία 82 ετών από σπάνια μορφή ασθένειας του μυελού των οστών, που την κρατούσε στο κρεβάτι του σπιτιού της επί της οδού Υπαπαντής 4, στο Γηροκομειό, μέχρι το τέλος της ζωής, αφού από διετίας είχαν επιταθεί οι επιπτώσεις της.
Η κηδεία της γίνεται σήμερα ώρα 1.30 μμ, από τον Ι. Ναό Μεταμορφώσεως Σωτήρος Εγλυκάδος Πατρών και η ταφή της σορού της θα γίνει στο κοιμητήριο του ίδιου ναού.
Η αείμνηστη Κατίνα υπήρξε το τρίτο εν ζωή κατά σειρά παιδί της οικογένειας των Κομματέων από τα πέντε που είχε. Του εργάτη Γιάννη και της Στέλλας, που έχασαν, που έχασαν το τέταρτο παιδί τους στην ναζιστική κατοχή, την τελευταία ημέρα του Δεκέμβρη 1943, σε ηλικία 2 ετών όταν η μηνιγγίτιδα, ως συνέπεια των πολεμικών συνθηκών, έκοβε ζωές καθημερινά.
Αλλά και λίγο μετά την απελευθέρωση χάνει τον πατέρα της από θαλάσσια νάρκη του ακρωτηρίου Πάππα.
Με παράδοση σμυρναίικη, η Κατίνα έλκει την καταγωγή από τα ματωμένα χώματα του ξεριζωμού του ελληνικού στοιχείου των νοικοκυραίων της Σμύρνης, από την γενιά του παππού της του Γιαννάκου και της γιαγιάς της Ασημίνας, που έφθασαν στην χώρα μας μετά την μικρασιατική καταστροφή και εγκαταστάθηκαν στο ύψωμα του Γηροκομειού, εκεί που η Μονή παραχώρησε τόπο για την εγκατάστασή των κατατρεγμένων.
Το Ιανουάριο του 1961, όταν βυσσοδομούν τα παρακρατικά στοιχεία και κυνηγούν τους αριστερούς, που από τις 11 Μάη του 1958 έχουν γίνει αξιωματική αντιπολίτευση με 24,5%, η αείμνηστη Κατίνα παντρεύεται σε ηλικία 25 ετών, τον 36χρονο πρώην ΕΠΟΝίτη Ηλία Αντωνόπουλο και κάνουν τρία παιδιά. Τον Θόδωρο, την Γκέλυ και τον Γιάννη.
Ωστόσο ο άνδρας της Ηλίας, μακρονησιώτης, φαντάρος και μετά στον Αη Στράτη και στην Ικαρία εξόριστος, στη συνέχεια με την απόλυσή του δραστηριοποιείται από τον πρώτο καιρό στην ΕΔΑ Πάτρας που τότε έχει συγκροτηθεί και το 1961 που παντρεύεται με την προσφυγικής καταγωγής Κατίνα Κομματά, στην γυναίκα του κληροδοτεί το ψαλίδι του κουρέα και την απειλή της εξορίας.
Αλλά και η ίδια, ως νοικοκυροπούλα, κατέχει τη μοδιστρική και όταν με το πραξικόπημα των επίορκων δεξιών αξιωματικών συλλαμβάνεται ο άντρας της και μένει πίσω, η ίδια είναι που του παραστέκεται με το βελόνι στο χέρι και του δίνει κουράγιο να αντέξει τις σκληρές ημέρες που ακολουθούν στα ξερονήσια του Αιγαίου, της Γιούρας και της Λέρου.
Η αείμνηστη Κατίνα ήταν γυναίκα από αυτές, που λέει λαός μας, της νοικοκυροσύνης και της πίστης στον άνθρωπο και στην εκκλησία. Με αγάπη για το καλό και ενδιαφέρον για την ζωή. Ήταν κοινωνικός, πολιτικός και θρησκευτικός άνθρωπος.
istologio gmosxos
