Ουδέποτε φανταζόμουν ότι ο συνδυασμός «Επιμελητήριο για όλους». Στον οποίο μετέχουμε 91 Αχαιοί επαγγελματίες και επιχειρηματίες, θα έπεφτε θύμα μιας … λουξαρισμένης λογοκρισίας.
Συμμετέχω στα κοινά 20 τουλάχιστον χρόνια. Είτε συμμετέχοντας στις δημοτικές εκλογές, είτε τα τελευταία 15 χρόνια ανελλιπώς ως εκλεγμένη σύμβουλος του Επιμελητηρίου.
Μετείχα και έζησα αλλεπάλληλες εκλογικές διαδικασίες. Έχω διαβάσει, όπως όλοι μας, αναρίθμητες καταγγελίες και ανακοινώσεις παρατάξεων. Άλλες αληθείς, άλλες υπερβολικές ή και αβάσιμες, ακόμα και κατάπτυστες. Όλες κρίνονταν από τους υπέρτατους κριτές. Τους αναγνώστες και εκλογείς.
Δεν αρνούμαι την άποψη ότι ακραίες δυσφημιστικές και συκοφαντικές ανακοινώνεις οφείλουμε να τις καταδικάζουμε και ασφαλώς να παίρνουν το δρόμο της Δικαιοσύνης.
Ασφαλώς όμως, όταν το όποιο διακύβευμα άπτεται του δημοσίου και κοινωνικού συμφέροντος (αυτά είναι τα δύο υπέρτερα συμφέροντα σε μια Δημοκρατία), τότε ακόμα και η πιο οξεία ή καθ’ υπερβολή ανακοίνωση, έχει θέση στο δημόσιο διάλογο.
Η παράταξή μας δεν έφθασε, αντικειμενικά, σε αυτά τα απώτατα όρια. Αντιθέτως, εξέδωσε μια απλή ανακοίνωση, θέτοντας ερωτήματα, Εύλογα, σαφή και επιβεβλημένα ερωτήματα, για να υπηρετηθεί ο δημόσιος διάλογος, να δοθούν απαντήσεις και να κρίνουν οι αναγνώστες. Ένα ερώτημα ουδέποτε ενέχει το στοιχείο της κατηγορηματικότητας. Απλώς, αξιολογείται ως ερώτημα, ενώ πιο σπουδαίο είναι το περιεχόμενο της απάντησης, που πρέπει να τεκμηριώνεται με στοιχεία και αποδείξεις.
Δυστυχώς, ο παραπάνω διαχρονικός κανόνας… καταργήθηκε με αντιδημοκρατικό τρόπο. Μ’ έναν τρόπο που θίγει ευθέως την πεμπτουσία της Δημοκρατίας. Τον σεβασμό στην ελευθεροτυπία, την ανεκτίμητη αξία του αγαθού της ενημέρωσης και δη στην υπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.
Με αβάσιμες νομικές απειλές, ο κ. Πλάτωνας Μαρλαφέκας επέλεξε το δρόμο της διολίσθησης στην αυταρχικότητα.. Το πιο επικίνδυνο για τη δημοκρατία είναι ότι επιστράτευσε τον «μπαμπούλα» του Εισαγγελέα.
Προσέξτε: το έπραξε αφού προηγουμένως είχε απαντήσει στα ερωτήματά μας! Προφανής ο λόγος. Αντελήφθη ότι έρχονταν πολύ πιο «ενοχλητικά» ερωτήματα. Φρονώ ότι μόνο όποιος φοβάται το φως αντιδρά έτσι.
Είναι δε, αποδεδειγμένο ότι η κάθε μορφής διαπλοκή επιλέγει τη φίμωση και το σκοτάδι και είναι γεγονός ότι τέτοια διαπλοκή υφίσταται στην κοινωνία μας. Το Επιμελητήριο, η Αχαϊκή Τράπεζα, δεκανίκια και παραφυάδες τους έχουν συντείνει στο μαράζωμα της Αχαΐας. Αρκεί που εξυπηρετούνται κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα…
Δυστυχώς, αυτή είναι η νοοτροπία τους. Νοσηρή και βουτηγμένη μέσα στον ετσιθελισμό της σιωπής. Όμως η σιωπή ήταν εκείνη που οδήγησε δύο προηγούμενους Προέδρους του Επιμελητηρίου στη φυλακή. Και η σιωπή είναι επίσης, αυτή που υποχρεώνει σήμερα, κάποιους γύρω μας να μπαινοβγαίνουν στα ανακριτικά γραφεία.
Μ’ όλα τούτα, ας σκεφθεί ο κ. Πλάτωνας Μαρλαφέκας αν τελικά τον βολεύει να επιδιώκει την συσκότιση, Έστω και την ύστατη ώρα, ας αναλογισθεί ότι τις λύσεις σε τούτο τον τόπο τις έχει και τις δίνει μόνο η Δημοκρατία.
Μαρία Φιλοπούλου
Ναυτικός Πράκτορας
Υποψήφια Σύμβουλος
Τμήμα Υπηρεσιών
