Η αναλγησία του τοπικού και κεντρικού κράτους είναι ολοφάνερη στην περίπτωση του συμπολίτη μας που έχει βρει κατάλυμα από τις καιρικές συνθήκες και ένα χώρο για να κοιμάται μπροστά από το Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων»
Ένα από τα πιο κεντρικά σημεία των Πατρών, που σημαίνει ότι κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε.
Η πραγματικότητα στην εποχή της φτώχιας είναι ότι κάποιοι δεν ενδιαφέρονται να βοηθήσουν, ή απλά δεν τους νοιάζει να δώσουν ένα αύριο με ελπίδα στον συνάνθρωπό μας…..
Δεν είναι ανώνυμος, είναι ο κ.Χρήστος…. Ένας ταλαίπωρος της ζωής, που με το ποτό πίστεψε ότι θα ξεπεράσει τον πόνο του και κατέληξε αλκοολικός.
Ο κ. Χρήστος, πολλές φορές καταρρέει από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και οι περαστικοί καλούν το ΕΚΑΒ, που του παρέχει τις πρώτες βοήθειες…..
Μέχρι εκεί όμως το ενδιαφέρον…μετά το χάος…..
Κι όμως η Πάτρα διαθέτει Δήμο, έχει Περιφέρεια, έχει την 6η ΥΠΕ, έχει νοσοκομεία, έχει αρχές….. Εκτός και αν όλοι αυτοί αναλώνονται σε ανούσιες συσκέψεις, σε αδιάφορες αντιπαραθέσεις, σε χωρίς αποτέλεσμα ανταλλαγές επισκέψεων, για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, όταν ένας άνθρωπος κοιμάται δίπλα από την είσοδο του θεάτρου που πολλοί επισκέπτονται για να δουν τις παραστάσεις που φιλοξενεί….
Αν άραγε όλοι αυτοί αντιδρούσαν, ίσως ο κ.Χρήστος τώρα βρισκόταν κάπου με ασφάλεια, ζεστασιά και ελπίδα!
Κωνσταντίνα Παλαιολόγου