1) Η σάτιρα που είναι βασικό χαρακτηριστικό του καρναβαλιού της Πάτρας, έχει περιοριστεί πάρα πολύ. Ελάχιστα πληρώματα κάνουν πολιτική σάτυρα. Σταθερά το πλήρωμα 40. Από τα μόνα πιστό στην παράδοση της σάτυρας.
2) Το 2009 όταν η σάτιρα κάθισε στο εδώλιο για το άρμα του Εφραίμ, θεώρησα υποχρέωσή μου να υπερασπιστώ την ελευθερία του λόγου και των δημιουργών. Τότε μαζί μου δεν στάθηκε καμιά δημοτική παράταξη, ούτε βεβαίως και η σημερινή δημοτική αρχή. Αντιθέτως στάθηκε ο Δικηγορικός Σύλλογος της Πάτρας και η Ενωση Συντακτών.
3) Η σάτιρα του πληρώματος 40 σαφώς και δεν έχει βάση την καταγωγή κανενός. Όποιος το υποστηρίζει αυτό είναι τουλάχιστον αφελής. Αναφέρεται στη "υποτιθέμενη άγνοια" σχετικά με το καρναβάλι. Μου θύμισε την πλάκα στις παρέες μας όταν θέλαμε να αποφύγουμε κάτι : "παιδιά εγώ δεν ξέρω, είμαι από απέναντι".
Επίσης τα ναι και τα όχι αποτελούν καθαρά πολιτική σάτιρα. Η σάτιρα βασίζεται πάντα στην υπερβολή και στην διόγκωση για να προκαλέσει γέλιο. Παίρνει ερέθισμα από μιά κατάσταση την διογκώνει υπερβολικά πολλές φορές, και δεν αποτελεί υποχρεωτικά απεικόνιση πολιτικής κατάστασης και θέσης.
4) Στην ίδια διόγκωση και υπερβολή βασίστηκε και η εξαιρετική σάτιρα του πληρώματος 97 για το ΠΑΣΟΚ.
5) Προσπερνώ τις τυχόν κεκαλλυμένες κομματικές τοποθετήσεις μέσω προσώπων και διαδυκτιακών σελίδων που έγιναν για την σάτιρα, γιατί τις θεωρώ απόλυτα άστοχες. Αν τα κόμματα και οι δημοτικές παρατάξεις κάθονται και ασχολούνται με αυτό, τότε είναι άξια της μοίρας τους και δυστυχώς και εμείς μαζί τους.
6) Η επιτυχία της σάτιρας κρίνεται πάντα από τον κόσμο. Δεν υπάρχει καλύτερο ή χειρότερο πράγμα για τον δημιουργό της σάτιρας απο το να γίνει ή να μην γίνει αυτή αποδεκτή από τον κόσμο, προκαλώντας γέλιο ή όχι.