Στο ρόλο που θα έπρεπε να επιτελεί η παραγωγή λαδιού στην Ελλάδα στην ανάπτυξη της οικονομίας εστιάζει σε πρόσφατο άρθρο της Wall Street Journal. Το ελληνικό ελαιόλαδο, γνωστό ως "πράσινος χρυσός", θα έπρεπε να αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα για τον εξαγωγικό τομέα της χώρας. Ωστόσο, προσφέρει ένα μάθημα για να ξεπεραστούν οι οικονομικές δυσκολίες γιατί η χώρα μας παραμένει βαθιά μη ανταγωνιστική παρά τις ασφυκτικές πιέσεις με την πάροδο του χρόνου να ενισχύσει την οικονομία της, επισημαίνει η δημοσιογράφος Νεκταρία Σταμούλη σε ανταπόκρισή της από την Μεσσηνία σε άρθρο που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Wall Street Journal». Υπό τον τίτλο:«Greece’s Olive Oil Industry Offers a Lesson on Economic Hurdles» (Η βιομηχανία ελαιόλαδου στην Ελλάδα προσφέρει ένα μάθημα για τις οικονομικές δυσκολίες), το εκτενές άρθρο της εφημερίδας αναφέρει χαρακτηριστικά: Η Ελλάδα, στο ελαιόλαδο θα μπορούσε να έχει σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, με το κλίμα που είναι ιδανικό για την καλλιέργεια, καθώς και μία μείωση 22% του εργατικού κόστους από το 2010, περίπου όταν ξεκίνησε η κρίση. Αλλά η χώρα δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το χαμηλό κόστος για να ξεπεράσει τις οικονομικές κακουχίες. Η αξία των ελληνικών εξαγωγών μειώθηκε πέρυσι, παρά τα χρόνια προσπαθειών για την προώθηση ανάπτυξης βασισμένης στα προϊόντα που εξάγονται.

Επώδυνη η... αποτυχία των ελαιοπαραγωγών

Το επίμαχο δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι, η αποτυχία των ελαιοπαραγωγών στην Ελλάδα να βγουν στη διεθνή αγορά με το δικό τους λάδι είναι ιδιαίτερα επώδυνη. Η Ελλάδα είναι 3η παγκοσμίως σε παραγωγή ελαιολάδου, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, αλλά μόλις το 4% του ελαιολάδου που πωλείται παγκοσμίως συσκευασμένο είναι ελληνικής προέλευσης,σύμφωνα με έκθεση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας (2015). Κι αυτό γιατί οι Έλληνες παραγωγοί ελαιόλαδου έχουν κυρίως «κολλήσει» στο να παράγουν για άλλους, χωρίς να μπορούν ή χωρίς να θέλουν να επενδύσουν στο να δημιουργήσουν εταιρικό προϊόν δικό τους το οποίο μπορεί να πουληθεί σε καλές τιμές στις ξένες αγορές. Μόνο το 27% του ελληνικού ελαιόλαδου εξάγεται ως εταιρικό προϊόν, σε σύγκριση με το 50% της Ισπανίας και το 80% της Ιταλίας.

«Η Ελλάδα δεν έχει επενδύσει στο να δημιουργήσει «brand name», όπως η Ιταλία και η Ισπανία», δήλωσε η κ. Χριστίνα Σακελλαρίδη, επικεφαλής του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων. «Τώρα είναι δύσκολο να βγεις στον ανταγωνισμό» πρόσθεσε. Επιμένοντας στο λάδι χύμα προς πώληση και όχι ως εταιρικό προϊόν, η Ελλάδα χάνει 250 εκατομμύρια ευρώ σε έσοδα κάθε χρόνο, σύμφωνα με έρευνα της Εθνικής Τράπεζας, τα οποία χρειάζεται απεγνωσμένα. Γι’ αυτούς που επενδύουν το όφελος μπορεί να είναι σημαντικό.

Ελαιόλαδο 2017-2018: Αυξημένη έως 50% η παραγωγή στην Ελλάδα

Αυξημένη αναμένεται η παραγωγή ελαιολάδου στις περισσότερες χώρες στη λεκάνη της Μεσογείου, παρά τα κατά τόπους προβλήματα από την ξηρασία και τον καύσωνα. Στον δρόμο της ανάκαμψης και η Ελλάδα, όπου η αύξηση της παραγωγής εκτιμάται να αγγίξει φέτος ακόμη και το 50% σε σύγκριση με πέρσι. Με πιο συγκρατημένες πάντως προβλέψεις, η αύξηση αναμένεται στο 46%, με την ελληνική παραγωγή να «πιάνει» τους 285.000 τόνους.
Μάλιστα, αν επιβεβαιωθούν τελικά και οι εκτιμήσεις των διεθνών αναλυτών, η Πορτογαλία και η Τυνησία με 115.000 και 290.000 τόνους αντίστοιχα θα ανεβάσουν συνολικά τον πήχη της παραγωγής για την Ευρώπη. Ωστόσο, μέρος αυτής της αύξησης θα αντισταθμιστεί από τη μείωση της ισπανικής παραγωγής, που υπολογίζεται περίπου στους 85.000 τόνους. Χάρη στην πρόβλεψη από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου (IOC) για αυξημένη διεθνή κατανάλωση κατά 5%, στους 2.889.000 τόνους, οι τιμές παραγωγού για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο θα διατηρήσουν ένα ανοδικό τέμπο. Παράλληλα, όμως, αλλάζει και ο παγκόσμιος χάρτης του ελαιολάδου, καθώς νέες χώρες έρχονται πιο δυναμικά στο προσκήνιο με αυξημένες νέες φυτεύσεις.
Ως εκ τούτου, έντονη κινητικότητα παρατηρείται και σε επιχειρηματικό επίπεδο, με κορυφαία την πρόσφατη απόφαση της Eλαΐς – Unilever να αποχωρήσει από το ελαιόλαδο, την ώρα που οι Ισπανοί της DCoop, οι Αμερικανοί της California Olive Ranch και το λονδρέζικο fund Cibus επενδύουν πιο στοχευμένα στον κλάδο.

Ελαιόλαδο: Το εθνικό μας προϊόν

“Αν και η Ελλάδα έχει το πλεονέκτημα το 80% του ελαιολάδου της να είναι εξαιρετικά παρθένο -σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που το ποσοστό αυτό κυμαίνεται στο 40% - υστερεί στην επιχειρηματική του εκμετάλλευση.”Τα λόγια αυτά δεν ανήκουν σε κάποιον τυχαίο παράγοντα της αγοράς, αλλά στον ίδιο τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Ευάγγελο Αποστόλου, ο οποίος παραδέχεται ότι το “εθνικό μας προϊόν”, όπως συχνά αποκαλείται, έχει πρόβλημα και χρειάζονται παρεμβάσεις σε πολλά επίπεδα.Για να είμαστε ωστόσο δίκαιοι, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι το ελληνικό ελαιόλαδο, που με μετριοπαθείς προβλέψεις, θα μπορούσε να φέρει στην εθνική οικονομία μέσω των εξαγωγών μισό δις ευρώ κάθε χρόνο, ανταγωνίζεται σε μια πολύ δύσκολη αγορά, όπου οι μεγάλοι “παίκτες” δεν αφήνουν πολλά περιθώρια μεριδίων, ενώ άλλες χώρες μπαίνουν σταδιακά στην αγορά ελαιολάδου κάνοντας ακόμη πιο σκληρό τον ανταγωνισμό. Και αυτές οι εμπορικές συνθήκες δυστυχώς βρίσκουν τη χώρα μας εξουθενωμένη από την πολύχρονη οικονομική κρίση, που σημαίνει περιορισμένες δυνατότητες στο θέμα της προώθησης, που είναι ένα από τα δύο σημαντικά τρωτά σημεία του συγκεκριμένου προϊόντος. Το δεύτερο είναι η τυποποίηση.Το ελαιόλαδο αποτελεί για την Ελλάδα όχι μόνο πηγή εισοδήματος αλλά και μια πολιτιστική αξία αιώνων που συνδέεται με την ιστορία, το περιβάλλον και την τοπική οικονομία. Το ελαιόλαδο αντιστοιχεί στο 9% της αξίας της αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα και η χώρα μας είναι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός μετά την Ισπανία και την Ιταλία. Σήμερα εκτιμάται ότι από την ελαιοκομία και την ελαιοπαραγωγή έχουν εισόδημα περίπου 600.000 οικογένειες, ενώ καλλιεργούνται σε όλη την Ελλάδα περίπου δέκα εκατομμύρια στρέμματα.  Η μέση ετήσια παραγωγή είναι μεταξύ 280 και 300 χιλιάδων τόνων, όπως λέει στο CNN Insights o κ. Γιώργος Οικονόμου, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποίησης Ελαιολάδου (ΣΕΒΙΤΕΛ) και το ύψος της εξαρτάται από τη χρονιά. Το 2016 για παράδειγμα, ήταν η χειρότερη χρονιά την τελευταία τριακονταετία, με την παραγωγή να μην ξεπερνά τους 220 χιλιάδες τόνους. Aπό αυτά, λιγότερο από το ένα τρίτο, περίπου 27%, καταλήγει στην τυποποίηση ενώ περίπου άλλο ένα τρίτο προορίζεται για αυτοκατανάλωση και παρεμπόριο, με τον γνωστό “τενεκέ”...

Διεθνής εικόνα τιμών παραγωγού (ΙΑΝΟΥΆΡΙΟΣ 2018)

Στην περιοδική του επισκόπηση της αγοράς το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιοκομίας δημοσιεύει πρόσφατα στοιχεία για την τιμή παραγωγού για το ελαιόλαδο στις βασικές χώρες παραγωγήςΓια το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, οι τιμές στην Ισπανία έχουν αυξηθεί ελαφρά, φτάνοντας τα 3,63€/kg στο τέλος Ιανουαρίου 2018 (αύξηση 0.3% σε σχέση με πέρυσι).Στην Ιταλία, οι τιμές το Δεκέμβριο είχαν πέσει αισθητά (κάτω από τα 4€/kg). Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν σημειώσει ανάκαμψη, φτάνοντας τα €4.18/kg στο τέλος Ιανουαρίου 2018, ωστόσο η τιμή αυτή είναι χαμηλότερη κατά 29% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι.Οι τιμές παραγωγού στην Ελλάδα ανέβηκαν ελαφρά τις τελευταίες εβδομάδες και έφτασαν τα 3,38€/kg στο τέλος Ιανουαρίου 2018 (-2% σε σχέση με πέρυσι).Τέλος, στην Τυνησία, η τιμή παραγωγού για το έξτρα παρθένο είναι 3,43€/kg (-12% σε σχέση με πέρυσι).

Και στον παραγωγό κάτι ... "ψιλά" !

Και την ίδια ώρα ώς τιμές "ρεκόρ" στον παραγωγό καταγράφονται πολλές φορές το 3,60 , 3,70 ευρώ το λίτρο ... το ελληνικό λάδι στο εξωτερικό διαπρέπει.... με το μπουκάλι το λίτρο να φτάνει ακόμα και τα 30 ευρώ το λίτρο, σε πολλές περιπτώσεις ... "φιγουράρει" σε όμορφες και πρωτότυπες συσκευασίες και πολύ ακριβότερα.... 

Pidima: Tο Μεσσηνιακό ελαιόλαδο που πωλείται στην Ιαπωνία 54 ευρώ το λίτρο!

Ονομάζεται pidima και βρίσκεται σε ράφια καταστημάτων delicatessen αλλά και πολυτελή εστιατόρια  της Ιαπωνίας και της Κίνας. Πίσω από την επιτυχημένη εταιρία εταιρεία Pidima Greek extra virgin olive oil  βρίσκεται ο Γιώργος Σακκάς. Στέλεχος ναυτιλιακής εταιρίας που κατάγεται από το Πήδημα της Μεσσηνίας. Ο Γιώργος μπορεί να μεγάλωσε στην Αθήνα αλλά στο μυαλό του ήταν πάντα ανεξίτηλα χαραγμένες αναμνήσεις από το πανέμορφο χωριό του. Οι μαγικές μυρωδιές που το πλημμύριζαν όταν το λιοτρίβι έβγαζε το πρώτο λάδι και η γεύση που άφηνε στον ουρανίσκο το ζυμωτό χειροποίητο ψωμί συνοδευόμενο με ζεστό αγουρέλαιο.Όταν λάμβανε κάποιες φιάλες από την παραγωγή της οικογένειάς του ο Γιώργος τους μοιραζόταν με φίλους του. Και πάντα η αντίδρασή τους ήταν η ίδια. Ενθουσιάζονταν και του έλεγαν πως ήταν διαφορετικό και καλύτερο από τα ελαιόλαδα που ήδη κατανάλωναν στο σπίτι τους.Έτσι του μπήκε η ιδέα να δώσει κάποια δείγματα σε chef και σε ειδικούς γευσιγνωσίας ελαιόλαδου από τους οποίους είχε επίσης διθυραμβικές  κριτικές. Τότε- στα τέλη του 2013-  ξεκίνησε να κάνει πράξη την ενασχόληση του με την εξαγωγή του ελαιόλαδου. Όσο για το όνομα; Δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το pidima. Tο όνομα του λατρεμένου του χωριού.
(Ο Γιώργος Σακκάς είχε δώσει συνέντευξη στο koolnews.gr και την Ελένη Λαζάρου.)

Νομό Αχαΐας. Η εκτιμώμενη παραγωγή για την περίοδο 2017-2018 είναι πλέον στους 6.000 τόνους ελαιόλαδο και 150 τόνους επιτραπέζιας ελιάς.

120 χιλ. τόνους ανακοίνωσαν οι Πορτογάλοι

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στο Εθνικό Σύστημα Πληροφόρησης Αγροτικών Αγορών (SIMA), αυτή η χρονιά η παραγωγή ελαιολάδου χαρακτηρίστηκε "εξαιρετική". "Την 2017/18 η παραγωγή ελαιολάδου ήταν εξαιρετική, τόσο σε ποσότητα ελαιόκαρπου που συλλέχθηκε, όσο και στην απόδοση σε ελαιόλαδο του ελαιοκάρπου που ήρθε στα ελαιοτριβεία", αναφέρει το SIMA. Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι η μέση τιμή για το χύμα έξτρα παρθένο έφτασε (την περίοδο 24/02/2018 - 04/03/2018) τα 3,85€/kg, ενώ το βιολογικό ελαιόλαδο έφτασε τα 10€/l . Ακόμα, αξίζει να αναφερθεί ότι οι εξαγωγές ελαιολάδου αυξήθηκαν κατά 30% σε ποσότητα και κατά 54% σε αξία.