ΑΡΘΡΟ
Του Ανδρέα Κατσανιώτη
Βουλευτή Ν.Δ. Αχαΐας

Ζωές χάνονται, περιουσίες καταστρέφονται και το κυρίως εξαγωγικό λιμάνι της Πάτρας παραμένει σε «ομηρία».
Οι φωνές των επαγγελματιών, των λιμενικών, των αστυνομικών, των κατοίκων, δεν εισακούγονται.
Το αποτέλεσμα είναι τραγικό.
To αποτέλεσμα είναι ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου, που όπως και εκατοντάδες άλλοι έχουν αφεθεί να διαβιούν στα ακατάλληλα και ανεξέλεγκτα παλιά βιομηχανικά κτίρια της Ακτής Δυμαίων και να ρισκάρουν ακόμα και τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των «εφόδων» που επιχειρούν στο λιμάνι.
Είναι, επίσης, η διαρκής αναστάτωση στο σύνολο των νοτίων προαστίων της Πάτρας και κυρίως, μέσα στο λιμάνι, όπου καθημερινά μετατρέπεται σε… αρένα, όπου όμως υπάρχουν μόνο «μονομάχοι», δηλαδή απλοί άνθρωποι που διακινδυνεύουν τη ψυχική και σωματική τους ακεραιότητα.
Είναι σίγουρο πως αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Είναι αποδειδειγμένο ότι στην Πάτρα, που αποτελεί μόνο «πύλη διαφυγής», δεν μπορούν να υπάρξουν ούτε άτυποι, ούτε τυπικοί χώροι φιλοξενίας μεταναστών. Μόνη λύση η απομάκρυνση των μεταναστών από την πόλη, το σφράγισμα των παλαιών βιομηχανικών μονάδων της Ακτής Δυμαίων, η αποφασιστική ενίσχυση της αστυνομίας και του λιμενικού, αλλά και το διαρκές «χτύπημα» στα κυκλώματα διακίνησης αλλοδαπών. Δηλαδή, αυτά που έγιναν κάποτε, από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και επέφεραν εμπράγματη επίλυση του προβλήματος. Ενός προβλήματος, που επέστρεψε μετά την πολιτική ανοικτών συνόρων της σημερινής κυβέρνησης, η οποία οδήγησε στην ασφυξία των νησιών, αλλά και της ηπειρωτικής χώρας. Όλοι ήξεραν ότι το επόμενο στάδιο ήταν, οι μετανάστες να φτάσουν στην Πάτρα, στην προσπάθειά τους να φτάσουν προς τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Κανένας όμως δεν έκανε τίποτα για να το αποτρέψει. Έτσι κι αλλιώς, αυτή η κυβέρνηση ποτέ δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει οποιοδήποτε πρόβλημα στην χώρα και ποτέ δεν κατάλαβε τα λάθη της.
Κάποια λάθη όμως κοστίζουν πολύ. Όπως το λάθος που έγινε στην Πάτρα. Που διαρκώς μεγαλώνει και γίνεται όλο και πιο ολέθριο.

Ας ανοίξουν επιτέλους τα μάτια και τα αυτιά τους, λοιπόν.
Γιατί οι δήθεν ανθρωπιστές και δημοκράτες έχουν πια τα χέρια τους βαμμένα με αίμα…