Στα 150 χρόνια από την επανάσταση του 1821, η Ελλάδα ήταν καλυμμένη στον γύψο της ακροδεξιάς χούντας, με την ανοχή της πλειοψηφίας των πολιτών, μιλούσε λίγο από βλαχοκαθαρεύουσα, έγραφε στο πολυτονικό, ήταν το περίκλειστο κάστρο της ξενοφοβικής Ελλάς, Ελλήνων Χριστιανών, οι αριστεροί ήταν στην καταπίεση και στα ξερονήσια, οι Ρομά δεν είχαν δικαίωμα να ζουν νόμιμα σε ελληνικές πόλεις ή χωριά, οι γυναίκες ήταν νοικοκυρές πολίτες δεύτερης κατηγορίας, τα χωριά ήταν χωρίς ρεύμα νερό τηλέφωνο, οι ΛΟΑΤΚΙ ήταν κλειδωμένοι στην ντουλάπα, οι Ελληνες μουσουλμάνοι της Θράκης ήταν κλειδωμένοι στα χωριά τους, οι ΑΜΕΑ ήταν κλειδωμένοι στο περιθώριο να μην φαίνονται, η εκκλησία ήταν κράτος εν κράτει και η φτώχεια ήταν το κοινό χαρακτηριστικό της πλειοψηφίας των πολιτών.

Σε 50 χρόνια από τώρα οι Ελληνες θα έχουν περισσότερα χρώματα, πιο σκούροι πιο κίτρινοι πιο καφέ πιο λευκοί, τα ονόματα μας θα έχουν περισσότερα σύμφωνα και πιο δυσκολοπροφέρετες καταλήξεις, για τους πολλούς οι θρησκείες θα έχουν αντίστοιχη σημασία με την ποδοσφαιρική ομάδα που σου αρέσει, θα νιώθουν περισσότερο Ευρωπαίοι και "λιγότερο" Έλληνες, θα έχουν ελάχιστους συνδετικούς κρίκους με αυτά που ένωναν τους γονείς μας πενήντα χρόνια πριν, θα μιλάνε περισσότερο αγγλικά και θα επικοινωνούν με φίλους σε κάθε πλευρά του πλανήτη, θα είναι πολίτες του κόσμου, δεν θα υπάρχουν ανόητοι διαχωρισμοί με βάση την ταυτότητα φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό, και θα αναρωτιούνται γιατί οι προηγούμενες γενιές δεν αντιμετώπισαν αποτελεσματικά την κλιματική αλλαγή τότε που μπορούσαν, (εμείς τώρα).   

Σε 50 χρόνια οι περισσότεροι από εμάς δεν θα είμαστε στην ζωή, ή όσοι θα ζουν, θα είναι απόμαχοι συνταξιούχοι, η ευθύνη μας απέναντι στις επόμενες γενιές και η ευθύνη μας απέναντι στους εαυτούς μας είναι να μην αφήσουμε το μέλλον να σβήσει στην πολιτική προχειρότητα που αντιμετωπίζουμε κάθε πρόβλημα.

Να αλλάξουμε τους εαυτούς μας. Να γίνουμε μέρος της ευρωπαϊκής Ελλάδας του μέλλοντος. Να αλλάξουμε σήμερα όσα θα  αφήναμε εμπόδιο στην επόμενη γενιά.

Πριν το 2071, υπάρχει το 2021, μετά το 2022 το 2023: είναι πολλά χρόνια για να φτάσουμε το αποτύπωμα μας στο μέλλον, τις κοινές μας προσπάθειες να τρέξουμε πιο γρήγορα ή όσο χρειάζεται, να φέρουμε το μέλλον πιο κοντά στο παρόν που ζούμε με τις ιδέες μας τις αντιλήψεις μας και τις πράξεις μας. Δεν θα αλλάξει τίποτα αν δεν προσπαθήσουμε να αλλάξει.

*Ο Γιώργος Δημακόπουλος είναι Πτ. ηλεκτρολόγος μηχανικός