Του Νίκου Α. Παππά*
Καθημερινά αναρωτιόμαστε το πως πάει σχέση με τον σύντροφό μας. Αν είμαστε καλά, αν τα πάμε καλά, αν θα κρατήσει όλο αυτό.
Αμφιβάλλουμε αν τα κάνουμε σωστά, τι θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε καθώς νιώθουμε ότι κάποιες φορές αδικούμε και «γινόμαστε» στον σύντροφό μας.
Υπάρχουν πράγματα, εάν έχουμε την επιθυμία και την όρεξη, που μπορούμε να κάνουμε ώστε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες να έχουμε μια υγιή και επιτυχημένη επικοινωνία και κατεπέκταση ερωτισμό με το σύντροφό μας.
Μια σχέση δεν μπορεί να στηριχθεί με το να κοιτάει το παρελθόν. Θα πρέπει να αποφύγουμε να βάζουμε τον σύντροφο μας στη θέση, να μας απολογείται για το παρελθόν του. Και όταν εννοούμε παρελθόν, εννοούμε από αυτό το δευτερόλεπτο και πίσω. Δεν θα πρέπει να απολογείται και να νιώθει ένοχος για τις αποφάσεις, τις σκέψεις, τις συμπεριφορές, πράξεις που πήρε ή έκανε. Είναι ανούσιο να προσπαθούμε να δημιουργούμε ενοχές για το τι έκανε ή είπε. Αυτό δε μας φέρνει κοντά του αλλά μας απομακρύνει.
Το να ζητάμε από τον σύντροφό μας, να μας επιβεβαιώνει την αγάπη του, αυτά που αισθάνεται για μας, είναι κι αυτό ένα εμπόδιο που μπαίνει ανάμεσα μας. Το να ψάχνουμε αποδείξεις ότι μας θέλει είναι κουραστικό για εμάς τους ίδιους και κατεπέκταση κουράζει και τον σύντροφό μας. Εάν τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας - με την αυταξία μας και εμπιστευόμαστε εμάς, όχι τον σύντροφο, το ποιοι είμαστε, το ότι θέλουμε και διεκδικούμε από την ζώη, δεν έχουμε ανάγκη από επιβεβαιώσεις. Αν γνωρίζουμε εμάς, σημαίνει ότι γνωρίζουμε πως νιώθουμε και η ενσυναίσθηση μας είναι αναπτυγμένη επίσης.
Το να πατάμε τα συναισθήματα της γυναίκας μας, σίγουρα διχάζει την σχέση. Η γυναίκα που έχουμε δίπλα μας δεν είναι αφιερωμένη μόνο σε εμάς! Αγαπά πολύ κόσμο. Την πατρική της οικογένεια, τους φίλους της, τους συναδέλφους, τους γείτονες ακόμα και το δικό μας σόι. Τρέφει συναισθήματά για όλους αυτούς και την απασχολούν σχεδόν μόνιμα. Βρίσκεται μαζί μας αλλά νοιάζεται για όλους. Οταν μια κατάσταση την στεναχωρεί, την θυμώνει, τη χαροποιεί και εμείς απλά δε βλέπουμε το λόγο, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να την ακούμε και να της συμπαραστεκόμαστε πραγματικά σε αυτά που νιώθει. Αν θέλουμε μια ευτυχισμένη ζωή, θα πρέπει να έχουμε μια ευτυχισμένη γυναίκα!
Ποτέ μα ποτέ, οι γυναίκες δεν θα πρέπει να πατάνε τον εγωισμό ενός άντρα εκτός εάν θέλουν διαζύγιο. Το στήριγμα που δίνουν οι γυναίκες στον άντρα είναι αυτό που διασφαλίζει το μέλλον του. Το να νιώθει ο άντρας ότι γυναίκα του είναι δίπλα του - συνοδοιπόρος και τον στηρίζει είναι δώρο. Το να του θίγεται ο εγωισμός για τις κινήσεις του, τις αποφάσεις και τα λοιπά είναι κόλαση. Τον κάνει να νιώθει αδύναμος και μόνος (εφιάλτης) με το να αμφισβητείται. Αλλωστε εάν τον στηρίζεται σας τα λέει όλα!
Στην σχέση θα πρέπει να είμαστε ενωτικοί. Και η ενότητα βασίζεται στην δική μας προθυμία και θέληση να δουλεύουμε για αυτήν. Βάζοντας κάποιες στιγμές τις ανάγκες μας πιο πίσω για χάρη της σχέσης, χωρίς όμως να τις αφήνουμε αγνοούνται. Θα πάρουμε και οι δύο αυτό που μας χρειάζεται εάν είμαστε πρόθυμοι.
«Το ωραίο είναι να έχουμε έναν σύντροφο και όχι έναν όμηρο ή να νιώθουμε εμείς όμηροι».
Έχοντας σαν πρώτο την συντροφικότητα, εμφανίζεται και η λύση που χρειαζόμαστε προκειμένου να ξεπερνάμε τυχόν προβλήματα που προκύπτουν.
Σε μια λειτουργική σχέση, αισθανόμαστε ισορροπία. Εάν απουσιάζει αυτό νιώθουμε ότι κάνουμε διπλή ζωή. Το να λύνουμε τις διαφωνίες και τις συγκρούσεις, το να μοιραζόμαστε τις σκέψεις, τα συναισθήματά, τους φόβους και τα όνειρα είναι ένδειξη θάρρους έστω κι αν αρχικά είναι άβολο. Η καλή προαίρεση είναι το συστατικό για ανάπτυξη και εξέλιξη σε κάτι που δεν είχαμε φανταστεί.
«Εάν η στιγμή που το αγόρι συναντά το κορίτσι επαναλαμβάνεται όπως την πρώτη φορά, συντελείται το ίδιο θαύμα».
*Ο Νίκος Α. Παππάς είναι σύμβουλος Ψυχικής Υγείας.
