Διαστάσεις επιδημίας έχουν λάβει οι γυναικοκτονίες στην Τουρκία, καθώς ο αριθμός τους αυξάνεται σταθερά κάθε χρόνο: πέρυσι έφθασαν τις 440, σύμφωνα με το εθνικό δημόσιο ραδιόφωνο (NPR), και αυτό παρά το γεγονός ότι ήταν μια από τις πρώτες χώρες που επικύρωσαν την ευρωπαϊκή συνθήκη για τη βία κατά των γυναικών. Η οργάνωση «Θα σταματήσουμε τις γυναικοκτονίες», με έδρα την Κωνσταντινούπολη, αναφέρει ότι πάνω από 2.600 γυναίκες έχουν δολοφονηθεί στη χώρα από το 2010, με σχεδόν 300 να έχουν χάσει τη ζωή τους εντός του 2019. «Οι άνδρες δεν μπορούν να αποδεχθούν ότι η Τουρκία είναι μια σύγχρονη χώρα, όπου οι γυναίκες έχουν δικαιώματα», λέει η γ.γ. της ομάδας, Φιντάν Ατασελίμ. «Κάποιοι εξ αυτών θεωρούν ότι δεν έχουμε καν δικαίωμα να ζήσουμε», προσθέτει. Το 2011 η Τουρκία έγινε η πρώτη χώρα που υπέγραψε και επικύρωσε τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της οικιακής βίας, αλλά αυτή η ενέργεια δεν άλλαξε ιδιαίτερα τη σκληρή πραγματικότητα που επικρατεί στη χώρα. Τον περασμένο μήνα, η δολοφονία της Εμινέ Μπουλούτ από τον σύζυγό της, ο οποίος τη μαχαίρωσε μπροστά στο παιδί τους, προκάλεσε μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και έγινε δημοφιλές hashtag (#Ölmekİstemiyoruz, δηλαδή «δεν θέλουμε να πεθάνουμε»).
Η δικηγόρος, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, Χούλια Γκιουλμπαχάρ, εξηγεί ότι το 2009, τελευταία χρονιά που η τουρκική κυβέρνηση κράτησε στοιχεία για την ενδοοικογενειακή βία, το υπουργείο Δικαιοσύνης κατέγραψε 953 δολοφονίες γυναικών κατά τους πρώτους επτά μήνες του έτους και στη συνέχεια αναθεώρησε τον αριθμό σε 171, για ολόκληρο το έτος. «Η κυβέρνηση αγνοεί το πρόβλημα επειδή είναι συνένοχη. Οι πολιτικοί αφήνουν να εννοηθεί ότι άνδρες και γυναίκες δεν είναι ίσοι», τονίζει η δικηγόρος στο NPR. Η Οζλέμ Οζκάν, μια άλλη δικηγόρος της Πόλης, έχει δει πώς αντιμετωπίζουν οι Αρχές τις πελάτισσές της. «Γυναίκες που έχουν κακοποιηθεί πηγαίνουν στην αστυνομία και εκεί τους λένε “μην καταθέσεις μήνυση γιατί θα εξαγριώσεις τον σύζυγό σου”», αναφέρει.
Πηγη: Καθημερινή
