Του ΤΑΚΗ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ*

ΑΛΗΘΕΙΑ,
γιατί μας ικανοποιεί η 1η φάση της πανδημίας;
γιατί μας ανησυχεί η 2η φάση της «πανδημίας»;

Στην 1η φάση είχαμε λίγα, σχετικά, κρούσματα μόλυνσης και νόσησης από κορονοϊό και ακόμη λιγότερες νοσηλείες βαρέως πασχόντων, στην χώρα μας. Δεν είχαμε όμως αρκετούς εργαστηριακούς ελέγχους, προσδιορισμού της επιμόλυνσης, στο υγειονομικό προσωπικό που δέχθηκε και την μεγαλύτερη πίεση της επισκεψιμότητας των πολιτών, στα νοσοκομεία.
Στην (θεωρούμενη) 2η φάση και ως σήμερα, έχουμε περισσότερα κρούσματα Μόλυνσης από κορονοϊό, αλλά δεν έχουμε νόσηση και κυρίως δεν έχουμε βαρέως πάσχοντες, γεγονός που δείχνει πως η λοιμογονικότητα του ιού SARS-Cov-2 μπορεί και να χει εξασθενήσει... Γι' αυτό ας μιλήσουν οι πιο ειδικοί που ασχολούνται ίσως και ερευνητικά με τις Ιογενείς λοιμώξεις.
Σε επίπεδο Κοινωνίας, μας νοιάζει ο περιορισμός της επιμόλυνσης, άρα της μετάδοσης του ιού και θεωρώ πως τα μέτρα που λαμβάνονται, δείχνουν επαρκή γι αυτό τον στόχο.
Ελεγχοι όμως γίνονται συστηματικά; Επανέλεγχοι στο υγειονομικό προσωπικό, γίνονται συστηματικά; Διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα αποδιώξουμε τον φόβο που κυριαρχεί διάχυτα στο Υγειονομικό προσωπικό το οποίο ΔΕΝ ελέγχθηκε στην 1η φάση και στην έξαρση της πανδημίας.

Το υγειονομικό προσωπικό ασφαλώς και γνωρίζει τα μέτρα που οφείλει να λαμβάνει κάθε φορά, ανάλογα με την βαρύτητα και την έκταση μιάς επιδημίας ή πανδημίας.
Οι δομές υγείας προς τούτο, οφείλουν να διαθέτουν σε επάρκεια το αναγκαίο υγειονομικό υλικό για την προστασία του προσωπικού που εργάζεται σε αυτές τις δομές και έρχεται κάθε μέρα σε επαφή με ασθενείς για τους οποίους ΔΕΝ γνωρίζουμε εξ αρχής ποιοί έχουν επιμολυνθεί και ποιοί όχι...

Σίγουρα μας φοβίζει το ξέσπασμα νέου κύματος επιμόλυνσης και νοσούντων, οπότε τα διδάγματα από την διαχείριση της 1ης φάσης πρέπει να μετατραπούν σε λήψη συγκεκριμένων μέτρων μέσα κι έξω από τα νοσοκομεία.
Να καταστήσουμε τα νοσοκομεία μας ''ετοιμοπόλεμα'' για κάθε περίπτωση.

Να καλύψουμε τα νοσοκομεία μας, με το αναγκαίο προσωπικό, ώστε να εργάζεται με ασφάλεια και ξεκούραστα.
Να γεμίσουμε τα νοσοκομεία μας, με το αναγκαίο υγειονομικό υλικό προστασίας.
Να διενεργούμε στο προσωπικό των νοσοκομείων μας, περιοδικούς ελέγχους για πιθανή επιμόλυνση από κορονοϊό.
Η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης καταρχάς, ΔΕΝ χρειάζεται πανικό, ούτε τρομολαγνεία παρά μόνο απλά μέτρα ατομικής προστασίας και αυξημένα μέτρα υγειονομικής επιτήρησης.

Η αντιμετώπιση κάθε νέου κύματος επιμόλυνσης με κορονοϊό χρειάζεται σοβαρότητα και σύνεση από όλους, όσοι εμπλέκονται στην ''αλυσίδα'' μετάδοσης του Ιού αλλά και όσοι προσδιορίζουν και εξαγγέλλουν τα μέτρα προστασίας.
Κι εμπλεκόμαστε όλοι μας και με δραστηριότητες που δείχνουν ανύποπτες...

Συνεπώς, χρειάζεται σοβαρότητα στην, κάθε φορά, λήψη μέτρων προστασίας και σύνεση κατά την εφαρμογή των μέτρων που στοχεύουν στο να περιορίσουν την διασπορά του ιού και με τον χρόνο να μειώσουν την λοιμογονικότητά του, να τον καταστήσουν δηλαδή ελάχιστα νοσογόνο και ακόμη λιγότερο απειλητικό, για την ζωή του ανθρώπου.
Οι ιοί άλλωστε, ενδημούν στα ζώα και στον άνθρωπο.

Ζητούμενο είναι πώς θα μένουν εκεί αδρανείς και πώς θα προκαλούν λιγότερο απειλητική νόσηση.
--
*Ο Τάκης Γεωργακόπουλος είναι γιατρός Πνευμονολόγος - διευθυντής ΕΣΥ/ΜΕΘ Γ.Ν. Πατρών.