Του Μαρίνου Σκανδάμη*
Η κατάληψη του Καπιτωλίου από τους οπαδούς του απερχόμενου Προέδρου των ΗΠΑ. ανέδειξε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο το σύγχρονο πρόβλημα των δημοκρατικών κρατών.
Η έννοια της μετα-δημοκρατίας, κατά την οποία τα κράτη διατηρούν μόνο το κέλυφος των δημοκρατικών θεσμών, ενώ το περιεχόμενό τους καθορίζεται απόλυτα από τις προνομιούχες πολιτικές-οικονομικές ελίτ, με τους πολίτες να περιορίζονται σε παθητικό ρόλο, δεν είναι αρκετή για να ερμηνεύσει το πιο πάνω γεγονός.
Διότι στην προκείμενη περίπτωση, οι πολίτες μετατράπηκαν σε ενεργητικό όχλο που επιδίωξε την κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών. Αυτό λοιπόν που συνδέει τους λευκούς εισβολείς στο Καπιτώλιο, αναμιγνύει στοιχεία από υπερεθνικισμό, φυλετική υπεροχή, ξενοφοβία, αντισημιτισμό και συνωμοσιολογία, που εχθρεύονται βαθιά τη φιλελεύθερη δημοκρατία, το σοσιαλισμό, την κοινωνική ισότητα και τον κοινοβουλευτισμό.
Δηλαδή πρόκειται τελικά για το χωνευτήρι της νεοφασιστικής ιδεολογίας, που διάφορα κόμματα ανά τον κόσμο υιοθετούν, για να συμμετέχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες, προωθώντας ταυτόχρονα την ατζέντα κατάλυσης της δημοκρατίας. Και των οποίων οι επιδιώξεις δεν έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των οικονομικών ελίτ, που ανέχονται ή συνεργάζονται με φορείς και πρόσωπα που επιδιώκουν την υπονόμευση της δημοκρατίας.
Αν και το φαινόμενο έχει πρόσφατα περιγραφεί και ως μετα-φασισμός, τελικά δεν είναι και τόσο νέο, αν σκεφθεί κανείς ότι το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ και το φασιστικό του Μουσολίνι πρώτα κατέλαβαν θέση στο κοινοβούλιο και αφού αναρριχήθηκαν στην κυβέρνηση, κατέλυσαν την δημοκρατία.
Στην Ευρώπη ήδη βιώνουμε την κατάργηση ελευθεριών και δημοκρατικών λειτουργιών στην Ουγγαρία και την Πολωνία, ενώ τέτοια κόμματα αναφύονται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Η χώρα μας την παρελθούσα δεκαετία υπέστη την κύρια επίθεση στους θεσμούς και τον πυρήνα της δημοκρατίας της μέσα από το εκλεγμένο κόμμα της Χρυσής Αυγής.
Η ώρα της ευθύνης για τους υπερασπιστές της δημοκρατίας είναι εδώ. Δεν υπάρχουν ούτε νομοτέλειες ούτε πολιτικά αδιέξοδα.
Η αυτονόητη υποχρέωση των δημοκρατικών κομμάτων είναι να αναγνωρίσουν τους υπαρκτούς και μελλοντικούς κινδύνους και να επανεμπεδώσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στην δημοκρατία.
Η κυβέρνηση οφείλει να δει τις πραγματικές ανάγκες της χώρας και να εργαστεί για αυτές. Όχι για πελάτες, φίλους και εταίρους, όπως απροκάλυπτα κάνει. Διότι αυτές οι πολιτικές ενισχύουν την έλλειψη πίστης στην δημοκρατία. Και τροφοδοτούν τους εχθρούς της.
Κανείς δεν μπορεί πια να ισχυριστεί ότι δεν ξέρει.
*Ο Μαρίνος Σκανδάμης είναι διδάκτωρ Νομικής, τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη στο Κίνημα Αλλαγής.
