Πρωτόγνωρες καταστάσεις ζει η υφήλιος τους τελευταίους μήνες με την εξάπλωση παγκοσμίως του νέου κορωνοϊού SARS-CoV-2, ενώ  ταυτόχρονα πρωτοφανείς καταστάσεις ζει και η χώρα μας.

Οι πολίτες, είναι καθηλωμένοι στους τηλεοπτικούς (και όχι μόνο) δέκτες τους, παρακολουθώντας ο,τιδήποτε νεώτερο αφορά στην καινοφανή πανδημία και κρέμονται κυριολεκτικά από τα χείλη των ομιλούντων, ειδημόνων ή μη, για να αντλήσουν ένα ψήγμα αισιοδοξίας μέσα στον καθημερινό ζόφο στον οποίο έχουν περιέλθει.

Αλήθεια είναι, πως στη γειτονική μας Ιταλία ο Covid-19, έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με  καταστρεπτικές συνέπειες. Ήδη θρηνεί υψηλό αριθμό νεκρών και φαίνεται πως το σύστημα εκεί δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στην καθημερινή πραγματικότητα με αποτέλεσμα τα θύματα (μέσος όρος ηλικίας 79,5 έτη) να ξεπερνούν τα 3.400.

Για καλή τύχη της χώρας μας, η Ιταλία προηγήθηκε στην εξάπλωση του Covid-19, οπότε το υπουργείο υγείας και οι αρμόδιες συντονιστικές αρχές, ήταν σε θέση να εκπονήσουν και να εφαρμόσουν σχέδιο αποτροπής της εξάπλωσης του νέου κορωνοϊού SARS-CoV-2. Μαθαίνοντας από τις παραλείψεις και τα λάθη των ιταλικών αρχών, φαίνεται πως με τα περιοριστικά μέτρα που έχει λάβει η γενική κυβέρνηση, γίνεται κάθε ανθρωπίνως δυνατή προσπάθεια να ελεγχθεί η  κατάσταση.

Κορωνίδα αυτής της προσπάθειας περιορισμού της εξάπλωσης του Covid-19, είναι το σύνθημα «μένουμε σπίτι!».

Τι σημαίνει όμως, μένουμε σπίτι;

Σημαίνει πως έχουν παύσει να λειτουργούν οι επιχειρήσεις και οι υπηρεσίες, οπότε είναι ευκαιρία για διακοπές;

Σημαίνει πως μπορούμε να κάνουμε τις βόλτες μας τώρα που έχουμε χρόνο;

Σημαίνει πως είμαστε φυλακισμένοι στο ίδιο μας το σπίτι;

Το «μένουμε σπίτι», δε σημαίνει τίποτα απ’ όλα αυτά. Σημαίνει αίσθημα συλλογικής ευθύνης, ευσυνειδησία και συνέπεια, απέναντι στο ηλικιωμένο (και όχι μόνο) αγαπημένο πρόσωπο, οικογένεια, φίλο, συνάνθρωπο.

Σημαίνει πως δεν έρχομαι σε επαφή με άλλα άτομα που πιθανώς έχουν παθολογικό ανοσοποιητικό σύστημα, με άτομα που έχουν βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό, με άτομα που είναι υπερήλικες.

Ο SARS-CoV-2, φαίνεται πως δεν προσβάλλει εύκολα μικρές ηλικίες. Στο «Καραμανδάνειο»  Νοσοκομείο Παίδων που εργάζομαι, μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει κανένα ταυτοποιημένο θετικό δείγμα και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό. Όμως τα παιδιά είναι πολύ πιθανόν να διέλθουν το Covid-19 δίχως σχεδόν κανένα σύμπτωμα κι αυτό σημαίνει πως μπορούν πολύ εύκολα να μεταδώσουν τον ιό χωρίς καμία προειδοποίηση. Είναι ευθύνη των γονιών να συνετίσουν, να διδάξουν και να περιορίσουν τα παιδιά και τους εφήβους ώστε να μην περιφέρονται ως «κινούμενες ιϊκές βόμβες».

Κανείς δεν είπε ότι μπορεί να σκοτώσει το νέο κορωνοϊό SARS-CoV-2.  Αυτό που είπε το υπουργείο υγείας και η κυβέρνηση, είναι ότι προσπαθούμε, ως χώρα,  να περιορίσουμε την εξάπλωσή του ώστε να είναι σε θέση τα νοσοκομεία και το σύστημα υγείας, να ανταπεξέλθουν στον αριθμό των νοσούντων από το Covid-19. Διότι, αν (υποθετικά), ο αριθμός των ανθρώπων που θα χρειαστούν υπηρεσίες υγείας σε νοσοκομεία, ξεπεράσει τον αριθμό που μπορεί να εξυπηρετήσει το σύστημα, τότε αυτό θα καταρρεύσει.

Ας αναλογιστούμε για μια στιγμή όλοι μας και ο καθένας ξεχωριστά, το μέγεθος της συμβολής και της προσφοράς προς την οικογένεια, τα αγαπημένα πρόσωπα, τους φίλους, το κοινωνικό σύνολο, το σύστημα υγείας και τους εργαζόμενους σε αυτό, τη χώρα ολόκληρη, ακολουθώντας μια απλή οδηγία – συμβουλή: «μένουμε σπίτι»

Ας συνετιστούμε και ας προσπαθήσουμε να προφυλάξουμε τουλάχιστον, τους ανθρώπους που μας αγαπούν και θα έκαναν τα πάντα για εμάς,  αυτούς που ζούμε δίπλα τους. Ας κάνουμε και εμείς κάτι για αυτούς, μια απλή πράξη που θα βοηθήσει εμάς τους ίδιους, τους γύρω μας και την Ελλάδα ολόκληρη. 

Γιώργος Κ. Γραμματίκας
Νοσηλευτής – Φυσικοθεραπευτής
Προϊστάμενος Τ.Ε.Π «Καραμανδανείου»
Msc Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας Ε.Σ.Δ.Υ
Μέλος Τομέα Υγείας Νέας Δημοκρατίας