Μιλώντας ενώπιον της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, ο κ. Χρυσοχοΐδης ανέφερε: «Το πρόβλημα στα νησιά είναι εκρηκτικό. Εξω και πέρα από κάθε δυνατότητα διαχείρισης», προσθέτοντας ότι ακόμα και αν ο μηχανισμός ολόκληρης της ΕΕ είχε κινητοποιηθεί «δεν θα μπροούσε να διαχειριστεί αυτό το τσουνάμι ανθρώπων». 

Εξήγησε, μάλιστα, ότι οι γιατροί ή οι υπάλληλοι της υπηρεσίας ασύλου έρχονται αντιμέτωποι με εκατοντάδες αφίξεις κάθε μέρα, χωρίς να μπορούν φυσικά να ανταποκριθούν. «Είναι αδύνατο να υπάρξει συνθήκη φιλοξενίας σε ανθρώπινο επίπεδο με αυτούς τους ρυθμούς. Πρόκειται για ανθρωπιστική καταστροφή και κοινωνικό όλεθρο», επισήμανε ο Eλληνας υπουργός.

Αναφερόμενος στη νέα νομοθεσία που ψήφισε η ελληνική κυβέρνηση για την παροχή διεθνούς προστασίας, ο κ. Χρυσοχοϊδης σημείωσε ότι αποτελεί «πιστή μεταφορά» της σχετικής ευρωπαϊκής Οδηγίας με «απόλυτο σεβασμό» στο ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ωστόσο, τόνισε ότι το ζήτημα της μετανάστευσης δεν μπορεί να αποτελεί «πρόβλημα ή διακύβευμα» μόνο των χωρών της πρώτης γράμμης και χαρακτήρισε «ουτοπία» την πεποίθηση κάποιων χωρών ότι κλείνοντας τα σύνορά τους είναι «ασφαλείς» και δεν θα επιτρέψουν την είσοδο των μεταναστών.

Χρυσοχϊδης: Στους 4.000 οι ασυνόδευτοι πρόσφυγες στην Ελλάδα

Στη συνέχεια ο Ελληνας υπουργός Προστασίας του Πολίτη είπε πως δεν είναι ζήτημα «αλληλεγγύης» προς την Ελλάδα αλλά «κανόνων», που πρέπει να εφαρμόζονται. Ο κ. Χρυσοχοϊδης αναφέρθηκε στο ιδιαιτέρως «ευαίσθητο», όπως υποστήριξε, θέμα των ασυνόδευτων ανηλίκων, οι οποίοι έχουν φτάσει τις 4.000 στην Ελλάδα. Oπως υπογράμμισε, οι συνθήκες που φιλοξενούνται «δεν τιμούν της Ευρώπη» και γι' αυτό, εξήγησε, απευθύνθηκε με επιστολή στους ομολόγους του προκειμένου κάθε χώρα να αναλάβει έναν αριθμό εξ' αυτών. Ωστόσο, δεν υπήρξε ανταπόκριση, επισήμανε, «πλην ελαχίστων, μάλλον ενός». «Αυτό δεν είναι ζήτημα αλληλεγγύης, ούτε κανόνων. Είναι ζήτημα πολιτισμού», τόνισε.

Ο Ελληνας υπουργός, κλείνοντας την πρωτολογία του, ζήτησε από τους ευρωβουλευτές να συνδράμουν στην προσπάθεια κινητοποίησης όλων των κυβερνήσεων.