Η Δικαιοσύνη δεν δέχεται μόνο αιτήσεις ρύθμισης «κόκκινων» δανείων με την σχεδόν χαριστική διαδικασία του νόμου Κατσέλη. Σε κάποιες περιπτώσεις βγάζει και «κόκκινη κάρτα» με απορριπτικές αποφάσεις, όταν διαπιστώνει ότι ο αιτών, προσπαθεί με δόλιο τρόπο να ξεγελάσει τους πιστωτές, για να αποφύγει να αποπληρώσει τα χρέη του.
Μια τέτοια απορριπτική απόφαση εξέδωσε το Ειρηνοδικείο Πατρών, σε αίτηση αναστολής που κατάθεσε οφειλέτης, με τη διαδικασία των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι στοιχειοθετείται δόλος του αιτούντος, που ζητούσε να περιέλθει σε αδυναμία πληρωμής ενός χρέους 20.000 ευρώ σε τράπεζα.
Συγκεκριμένα, το Ειρηνοδικείο διαπίστωσε ότι, ο οφειλέτης σε χρονικό διάστημα κατά το οποίο είχε ήδη περιέλθει σε αδυναμία πληρωμών, προχώρησε στη σύναψη και άλλου δανείου με τράπεζα, το οποίο ουδέποτε εξυπηρέτησε. Δηλαδή, με απλά λόγια ήταν «στρατηγικός κακοπληρωτής».
«Για την κατάγνωση του δόλου του δανειολήπτη αρκεί το υποκειμενικό στοιχείο του δόλου του οφειλέτη χωρίς να απαιτούνται πρόσθετα στοιχεία, όπως είναι η παράλειψη των πιστωτριών να ελέγξουν την δανειοληπτική του ικανότητα» αποφάνθηκε το δικαστήριο.
Στην ουσία, το Ειρηνοδικείο Πατρών αρκέστηκε στη διαπίστωση ότι ο οφειλέτης είχε δόλο και δεν το ενδιαφέρει αν η πιστώτρια τράπεζα επέδειξε αμέλεια στο να ελέγξει την ικανότητα αποπληρωμής του δανείου του αιτούντος.
Οπως φαίνεται από την απόφαση, ο δανειολήπτης άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών έφεση, εναντίον απόφασης του Ειρηνοδικείου, ενώ του είχε επιδοθεί από τον 1ο πιστωτή διαταγή πληρωμής, με την οποία επιτάσσεται να καταβάλει ποσό 20.000 ευρώ πλέον δικαστικής δαπάνης και εξόδων εκτέλεσης.
Ο δανειολήπτης ισχυριζόταν ότι το δικαστήριο, έκρινε εσφαλμένα ότι περιήλθε με δόλο σε αδυναμία πληρωμής, καθώς αυτός κατά το χρόνο, λήψης των δανείων του, είχε επαρκή εισοδήματα και εξυπηρετούσε τις οφειλές του από το έτος 2001 έως το 2011, ενώ σε κάθε περίπτωση οι πιστωτές γνώριζαν την οικονομική του κατάσταση και προχώρησαν στη σύναψη των δανειακών συμβάσεων.
Ωστόσο, σύμφωνα με το δικαστήριο, ο δανειολήπτης τον Σεπτέμβριο του 2011, σε χρονικό διάστημα κατά το οποίο ήδη είχε περιέλθει σε αδυναμία πληρωμών, συνήψε με το 2ο πιστωτή δανειακή σύμβαση ποσού 20.000 ευρώ με μηνιαία δόση 240 ευρώ, την οποία ουδέποτε εξυπηρέτησε.
Παράλληλα, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι, ο αιτών δεν προσκόμισε κάποιο αποδεικτικό μέσο περί του αντιθέτου. Επομένως, η κρίση της προσβαλλομένης απόφασης είναι ορθή, ως προς τη στοιχειοθέτηση του ενδεχόμενου δόλου του αιτούντος.
pelop.gr
