Ποια ήταν η ιστορία του Γκαζοχωρίου, της συνοικίας που δεν φωτίστηκε ποτέ με φωταέριο; Τι σχέση έχει το βιομηχανικό ρούχο με τη μόδα της δεκαετίας του ‘70; Αλήθεια, στο εργοστάσιο φωταερίου δούλευαν γυναίκες και, αν ναι, πώς ήταν η εμπειρία τους σε ένα τόσο ανδροκρατούμενο εργασιακό περιβάλλον; Όλες οι απαντήσεις βρίσκονται στις νέες «Ιστορίες Αντικειμένων» από το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου.

Και αυτή την άνοιξη, τα αντικείμενα της συλλογής «μιλούν» και μας αποκαλύπτουν τις κρυμμένες ιστορίες τους μέσα από τρία συναρπαστικά βίντεο που μας ταξιδεύουν στο παρελθόν. Η πρωτότυπη και ιδιαίτερα επιτυχημένη διαδικτυακή δράση για εφήβους κι ενήλικες «Ιστορίες Αντικειμένων» γεννήθηκε την άνοιξη του 2020, όταν τα μουσεία της χώρας παρέμεναν κλειστά, σαν έναν τρόπο επικοινωνίας ανάμεσα στο Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου και το κοινό με στόχο την ανάδειξη της ιστορίας των αντικειμένων συλλογής του. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ειδικοί του μουσείου επέλεξαν τα ξεχώρισαν τους αντικείμενα και διηγήθηκαν τις ιστορίες τους, εξερευνώντας τη σχέση τους με την καθημερινότητα των ανθρώπων και σκιαγραφώντας μια ολόκληρη εποχή της νεότερης ιστορίας.

Έναν χρόνο μετά, η αγαπημένη σειρά ιστοριών επιστρέφει ανανεωμένη και εμπλουτισμένη σε αρχειακό υλικό, ιστορικά τεκμήρια και σπάνιες πληροφορίες για το παλιό εργοστάσιο φωταερίου, το Γκαζοχώρι και τη ζωή στην Αθήνα των προηγούμενων δεκαετιών. Αυτή τη φορά, τη «σκυτάλη» των αφηγήσεων παίρνουν τρεις αγαπημένοι συνεργάτες του μουσείου, άνθρωποι της ιστορικής έρευνας και του πολιτισμού, οι οποίοι κλήθηκαν να επιλέξουν τα αγαπημένα τους αντικείμενα από τη συλλογή -τρία νέα και εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους- και να τα ερμηνεύσουν με βάση τις δικές τους σκέψεις, αναμνήσεις, εμπειρίες κι ενδιαφέροντα.

Έτσι, ο Χρήστος Χριστόπουλος, ηθοποιός-θεατρολόγος, επέλεξε τη φόρμα ενός εργάτη στο εργοστάσιο φωταερίου για να αφηγηθεί την ιστορία της εργατικής ένδυσης και πώς αυτή επηρέασε τις τάσεις της εγχώριας και διεθνούς μόδας αλλά και επηρεάστηκε από αυτές. Με τον Γιάννη Στογιαννίδη, ιστορικό του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, μπαίνουμε μέσα σε χρονοκάψουλα, καθώς, με αφορμή έναν φανό (φανάρι) φωταερίου, ανακαλύπτουμε την ιστορία του Γκαζοχωρίου, της μικρής συνοικίας γύρω από το εργοστάσιο που πήρε το όνομά της από το φωταέριο (γκάζι). Η Ελένη Μιχαλάκη, communications manager στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, ξεχώρισε τη φωτογραφία μιας νεαρής εργαζόμενης δακτυλογράφου για να μας ταξιδέψει στην ιστορία των γυναικείων εργατικών διεκδικήσεων, παρουσιάζοντας την εμπειρία των γυναικών τότε και τώρα.

Τρεις νέες, συναρπαστικές ιστορίες που «γεφυρώνουν» το παρόν με το παρελθόν, ειδικά επιλεγμένες από τους συνεργάτες του Βιομηχανικού Μουσείου Φωταερίου, φιλοξενούνται στην επίσημη ιστοσελίδα του μουσείου: www.gasmuseum.gr

ΑΠΕ-ΜΠΕ