Γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος, επικεφαλής της παράταξης Συνδικαλιστική Αλλαγή, των εργαζομένων στο νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας»

Η νέα χρονιά που ήδη ξεκίνησε, πέρα από τίς ελπίδες και τίς προσδοκίες που γεμίζει όλους μας, δυστυχώς μας βρίσκει αντιμέτωπους με την  πληθώρα των προβλημάτων, προβλήματα που κληρονόμησε από την χρονιά που πέρασε, όπου ως γνωστόν δεν κατέστη δυνατόν αυτά να αντιμετωπιστούν,  να επιλυθούν. 

      Τα προβλήματα  αυτά, που θα ξαναβρεθούν μπροστά μας, είναι τα προβλήματα που δεν αντιμετωπίσθηκαν,  είτε λόγω του ότι δεν ασκήθηκαν οι παρεμβάσεις και οι πιέσεις που χρειάζονταν, είτε γιατί δεν υπήρχε η ανάλογη πολιτική  βούληση των αρμοδίων, είναι προβλήματα που έχουν να  κάνουν:

    • Κυρίως και πρωτίστως με την άκρως αναγκαία και απαραίτητη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, την με απρόβλεπτες εξελίξεις συνεχιζόμενη ομηρεία αυτών των  συναδέλφων.

    • Με την αναγκαιότητα επιπλέον νέων προσλήψεων Προσωπικού, απέναντι στις  τεράστιες ελλείψεις που έχουμε.

    • Με τις  καθηλωμένες  σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα, αποδοχές  μας και βεβαίως την  ένταξη μας στα ΒΑΕ κλπ άλλες σχετικές επιδιώξεις.

    • Με την εκκρεμότητα της άκρως αναγκαίας και απαραίτητης περαιτέρω κτιριακής  ανάπτυξης του Νοσοκομείου μας, με νέα πτέρυγα και όχι με τις μεσοβέζικες προτάσεις και επιδιώξεις, ¨ευκαιριακές λύσεις¨ της Υ.Πε και της Διοίκησης, που δεν  δίνουν καμία προοπτική ανάπτυξης του Νοσοκομείου μας.

    • Με τον ΝΕΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ και την περαιτέρω ανάπτυξη  του Νοσοκομείου μας,            στόχο  που δυστυχώς η Διοίκηση έχει βάλλει στον ¨γύψο¨.

    • Με την καλύτερη, την πραγματική και σωστή οργάνωση και λειτουργία του Νοσοκομείου μας, που δυστυχώς παραμένει ¨όνειρο απατηλό¨.

    • Με την επαναφορά της δημοκρατίας στο χώρο μας, όπου επικρατεί ένα κλίμα  τρομοκρατίας και εκφοβισμού των συναδέλφων μας, ένα κλίμα που εκπορεύεται από πολλούς παράγοντες και που δυστυχώς ενισχύθηκε στις πρόσφατες εκλογικές μας  διαδικασίες. 

    • και βεβαίως την αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων, που αντί να  μειώνονται, αφήνονται στην τύχη τους και δυστυχώς πληθαίνουν και όχι μόνον.  

Ζητήματα που σαφώς θέλουν σοβαρό συνδικαλιστικό λόγο για να αντιμετωπιστούν, με αυτόνομη και δυναμική παρουσία, που να μην λαϊκίζει και να μπορεί να ορθώνει το συνδικαλιστικό ανάστημα του ενωμένου αγώνα, με τους εργαζόμενους τα συμφέροντα των οποίων σαφώς θα εξυπηρετεί  και βεβαίως ποτέ φιλοδιοικητικό.

        Κάτω απ΄ αυτό το πρίσμα των προβλημάτων, οι ευχές μας για ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, πέρα από την ΥΓΕΙΑ  ΜΑΣ και τα γνωστά που είθισται να λέγονται, θα πρέπει να περιλαμβάνουν και την ΕΠΙΛΥΣΗ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ των ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ του Νοσοκομείου μας και των Συναδέλφων Εργαζόμενων σ΄ αυτό.