“Για το σχεδιασμό μιας ορθολογικής αντεγκληματικής πολιτικής είναι απαραίτητα τα ακόλουθα:

    Ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου και της λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.) ως κατεξοχήν φορέα παροχής ασφάλειας.
    Η μεταρρύθμιση στη δομή και την οργάνωση του Σώματος.
    Η αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης και συνεργασίας με τους πολίτες.
    Η ποσοτική και ποιοτική καταγραφή της εγκληματικότητας στις πραγματικές της διαστάσεις.
Προκειμένου να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις νέες προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας (βλ. Άγγελος Τσιγκρής: «Αντεγκληματική Πολιτική για την Ελλάδα του 21ου Αιώνα», Εκδόσεις Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής», 2003), είναι απαραίτητα τα ακόλουθα:

    Η προσαρμογή των διεθνών προτύπων και τάσεων της αντεγκληματικής πολιτικής στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της Ελληνικής περίπτωσης.
    Η αλλαγή της νομοθεσίας αναφορικά με τη χρήση των όπλων από τους αστυνομικούς.
    Η δημιουργία ειδικών ομάδων δίωξης με εξειδίκευση σε ιδιαίτερα εγκλήματα.
    Η εντατικοποίηση και ενίσχυση των πεζών και εποχούμενων αστυνομικών περιπολιών.
    Η πάταξη της διαφθοράς στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ.
    Η ενίσχυση των μηχανισμών αυτοκάθαρσης των διωκτικών αρχών.
    Η πρόσληψη επιστημονικού προσωπικού.
    Η αναβάθμιση της Αστυνομικής Ακαδημίας, σε Πανεπιστήμιο Αστυνομικών Σπουδών.
    Η απεξάρτηση του προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ. από παράπλευρα καθήκοντα (π.χ. μεταγωγές κρατουμένων).
    Η ορθολογική κατανομή του έμψυχου δυναμικού της ΕΛ.ΑΣ. στην Επικράτεια, με βάση τις ανάγκες της κάθε περιφέρειας για αστυνόμευση.
    Η ανανέωση και ο εκσυγχρονισμός της υλικοτεχνικής υποδομής.
    Η εκπαίδευση του προσωπικού στις νέες τεχνολογίες και στις σύγχρονες κατευθύνσεις της αντεγκληματικής πολιτικής.
    Η συνεργασία των επιμέρους υπηρεσιών δίωξης της εγκληματικότητας (Ελληνική Αστυνομία, Λιμενικό Σώμα, Οικονομική Αστυνομία, Τελωνεία, κλπ).
    Η δημιουργία κοινού θαλάμου επιχειρήσεων που θα λειτουργεί σε 24ωρη βάση.
    Η ίδρυση συντονιστικού οργάνου διαχείρισης κρίσεων.

Υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας.  Φυσικά, απαιτούνται δύο αυτονόητες προϋποθέσεις: γνώση και συγκροτημένο σχέδιο…”.

*Δικηγόρος και καθηγητής της Εγκληματολογίας (πρώην γενικός γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής)